Myślę NIE i mówię NIE – sztuka odmawiania

Słowo NIE kryje w sobie ogromną moc. Wypowiadane na głos daje poczucie sprawczości i wpływu na otaczającą rzeczywistość. Czasami trudno powiedzieć NIE w szczególności, jeśli jego odbiorcą ma być rówieśnik. Na czym polega więc sztuka odmawiania? Co robić, by nie czuć się wykorzystywanym, lekceważonym lub krzywdzonym? Jak postępować, by inni nie czuli się obrażani, zdominowani czy manipulowani przez nas?

   Na spotkaniach z Panią Kazimierą z naszej PPP uczniowie klasy II „c” i d oraz III „a” i III „b” próbowali wspólnie odpowiedzieć na te pytania. W życiu bywa jednak różnie: gdy zbyt często ulegamy – tracimy szacunek do siebie samego, będąc zbyt agresywnym wobec innych – im okazujemy brak szacunku. I w jednym i drugim przypadku jesteśmy niezadowoleni z siebie.

     Uczniowie poprzez odgrywanie scenek z własnego życia pokazywali jak opanować trudną sztukę myślenia i zarazem mówienia NIE. Okazało się, że jest to bardzo trudne w codziennym życiu. Pani Kazia w końcowej części zajęć ustaliła z dziećmi wspólny kanon zasad bycia asertywnym – bo to jest właśnie słowo, które zastępuje myślenie i mówienie NIE.

Mamy nadzieję, że uczniowie po cyklu zajęć ze specjalistą, będą starały się w sytuacjach trudnych być ASERTYWNI.

Zdjęcia>>

Wychowawcy: kl. II c i d, III a i b
Nauczyciele współorganizujący:
K. Bożym i A. Rzedzicka