27 października uczniowie naszej szkoły wzięli udział w historycznej grze miejskiej. Należało odnaleźć karty z zadaniami, wykonać polecenia i dotrzeć według oznaczonych na mapie punktów do określonego miejsca. Uczestnicy mieli okazję  przypomnieć sobie ważne wydarzenia związane z historią miasta. Udział w grze był świetną zabawą i doskonałą okazją do poznania dziejów Bełżyc.

Zdjęcia>>

Uczniowie naszej szkoły uczcili pamięć Tych, którzy od nas odeszli. Zapalili znicze i odmówili modlitwę na miejscowym cmentarzu. Odwiedzili różne groby, wśród nich te, w których spoczywają Polacy zasłużeni dla kraju oraz Ci, którzy stali się ofiarami II wojny światowej. Każdy cmentarz jest miejscem pamięci i archiwum historii, w którym odczytać można różne wydarzenia.

Zdjęcia>>

Uczniowie klasy 8b uporządkowali  historyczny grób, będący pod opieką naszej szkoły. Zbliża się Święto Zmarłych - jest to czas pamięci o Tych, których nie ma już wśród nas. Czas wspomnień, czas porządków i czas palenia zniczy, przybliża nam wspomnienia ludzi, którzy odeszli…

Zdjęcia>>

W sobotę 25 września o godz. 9:00 z Rynku w Bełżycach wyruszył jesienny rajd ku czci Hieronima Dekutowskiego „Zapory”. Idąc polnymi i leśnymi drogami uczestnicy marszu zwiedzali najbliższą okolicę i słuchali  historycznych opowieści o wydarzeniach związanych z walką o wolność Polski i o bohaterach stających w obronie Ojczyzny. Przy Pomniku Matki Boskiej Partyzanckiej złożono kwiaty i zapalono znicze. Oddano też hołd poległym partyzantom, którzy  spoczywają  na miejscowym cmentarzu. Odbył się też konkurs historyczny i wręczenie nagród – w tym koszulek rajdowych z wizerunkiem Hieronima Dekutowskiego „Zapory”. 

Zdjęcia>>

Uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w rajdzie i mieli okazję zwiedzać najbliższą okolicę oraz w miłym nastroju spędzać czas na świeżym powietrzu bawiąc się, piekąc kiełbaski i odpoczywając w uroczym miejscu.  Posłuchali historii dotyczącej regionu i opowieści o czasach I wojny światowej, której ślady pozostały w miejscowym  lesie . Znajdują się tam ziemne mogiły, w których spoczywają żołnierze walczący podczas  I wojny światowej. Cmentarz usytuowany jest około pół kilometra od wsi. Stoją tam drewniane krzyże. Na cmentarzu pochowano pierwotnie: około 500 żołnierzy austro-węgierskich i około 200 żołnierzy rosyjskich.

Zdjęcia>>

Młodzi  historycy  uporządkowali  historyczny grób, będący pod opieką naszej szkoły. Mogiła pochodzi z XIX wieku i znajduje się  na miejscowym cmentarzu.

Cmentarz rzymskokatolicki znajduje się w południowo-zachodniej części miasta. Został założony w 1808 roku na polecenie austriackich władz sanitarnych Galicji Zachodniej, które nakazały jednocześnie likwidację starego cmentarza przykościelnego. Poświęcony został  w 1809 roku . Około 1914 roku wybudowano neogotycką bramę cmentarną z czerwonej cegły. Zachowały się tu  liczne zabytkowe XIX - wieczne nagrobki, m.in. rodziny Brzezińskich.  

Zdjęcia>>

W kolejną – 77. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego delegacja uczniów z naszej szkoły uczestniczyła w gminnej uroczystości upamiętnienia bohaterów stolicy. Młodzi patrioci ze sztandarem szkoły reprezentowali społeczność szkolną. Wspomnieniami tamtych wojennych wydarzeń i śpiewem warszawskich piosenek przybliżona została historia tamtych dni - walk, poświęcenia i bohaterstwa.

Powstanie w Warszawie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 roku. Zadaniem AK było wyzwolenie stolicy i utrzymanie jej przez kilka dni przed wkroczeniem Armii Czerwonej. 2 października 1944 roku, po 63 dniach bohaterskiej walki, dowództwo AK było zmuszone podpisać akt „zaprzestania walk w Warszawie”. Do niewoli poszło ok. 17 tys. Powstańców, ok. 18 tys. poległo.

Zdjęcia>>

Uczniowie uczestniczący w zajęciach koła historycznego uporządkowali zbiorową mogiłę, w której pochowano rozstrzelanych w 1944 roku mieszkańców Bełżyc i okolic.

Zdjęcia>>

Uczniowie naszej szkoły uczestnicząc we mszy świętej i prezentując program słowno – muzyczny przybliżyli historię naszego miasta z czasów niemieckiej okupacji. W ten sposób  oddali hołd miejscowym Bohaterom i przypomnieli  wydarzenia , które bezpośrednio dotknęły  mieszkańców naszego miasta i okolic w 1944 roku.

W czasie okupacji niemieckiej  mieszkańcy  Bełżyc  oraz okolicznych miejscowości , w tym Podola angażowali się w walkę z okupantem. Podole  stanowiło bazę zaopatrzeniową dla lotnych oddziałów partyzanckich. Wielu mieszkańców Bełżyc i okolic  było zaangażowanych w pomoc partyzantom. Znajdowały się tu magazyny broni, amunicji oraz żywności . W naszej okolicy  kwaterowały liczne oddziały partyzanckie.

Pamiętny 24 maja 1944 r. dla Podziemnego Państwa Polskiego był dniem  dramatu. Niemcy  o świcie przeprowadzili pacyfikację wsi Podole i dokonali aresztowań w Bełżycach. Hitlerowcy przeczesując zabudowania aresztowali wszystkich napotkanych mężczyzn, grupując ich w posesji  pana Andrzeja Krekory, po czym zaczęli wyczytywać z ustalonej przez konfidentów listy nazwiska podejrzanych o przynależność do partyzantki. Następnie Niemcy zabrali 16 mieszkańców Podola do gmachu Gestapo w Lublinie mieszczącego się przy ul. Uniwersyteckiej. Stamtąd trafili do więźnia na lubelskim zamku.  Byli tam bici i torturowani. Po 2 tygodniach zapadł rozkaz,  aby rozstrzelać ich wspólnie z aresztowanymi mieszkańcami Bełżyc.  Egzekucja miała się odbyć w sposób pokazowy, na oczach mieszkańców naszego miasta, tak,  aby to krwawe i brutalne wydarzenie było  przestrogą dla innych.

Tak oto brzmiały słowa rozkazu - Na mocy rozkazu  Hansa Waltera Linka, zastępcy  komendanta policji bezpieczeństwa dystryktu lubelskiego dwudziestu trzech mężczyzn – mieszkańców Bełżyc i okolic zostaje skazanych na najwyższy wymiar kary –śmierć przez  rozstrzelanie. Wyrok zostanie wykonany w północnej części bełżyckiego  Rynku obok kamienicy nr 30. Żandarmeria niemiecka rozstrzela w 23 Polaków przywiezionych z Zamku Lubelskiego w dniu 09.06.1944r. Odwołanie od powyższego rozkazu nie przysługuje.  

9 czerwca z Lublina do Bełżyc wyruszyła ciężarówka z 23 ( dwudziestoma trzema) skazańcami i eskortą. Na bełżyckim rynku, w miejscu,  gdzie dziś stoi pomnik – Matki Bożej Partyzanckiej, wykonana została egzekucja. Z życiem uszedł tylko jeden mężczyzna. W egzekucji wykonanej przez Niemców w dniu 9 czerwca 1944 r. w Bełżycach. Rozstrzelanych zostało 23 więźniów.  Wśród nich byli żołnierze AK i ludność cywilna, która wspierała partyzantów w walce z Niemcami.

Zdjęcia>>

W tym roku przypadła 230. rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja – pierwszej w Europie i drugiej na świecie (po konstytucji Stanów Zjednoczonych) . Ta ustawa zasadnicza została uchwalona przez Sejm Wielki 3 maja 1791 roku. Regulowała prawa i obowiązki ogółu mieszkańców oraz zasady organizacji władzy państwowej. 

Przekształcała państwo w monarchię konstytucyjną oraz wprowadzała zasadę trójpodziału władzy. Wyrazicielem suwerennej woli narodu miał być dwuizbowy Sejm. Na jej podstawie przyjęto monteskiuszowski podział władz na prawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, a także zniesiono m.in. liberum veto, konfederacje i wolną elekcję. Chociaż  obowiązywała jedynie przez 14 miesięcy, była wielkim osiągnięciem narodu polskiego chcącego zachować niezależność państwową oraz zapewnić możliwość rozwoju gospodarczego i politycznego kraju.

Uczniowie naszej szkoły godnie reprezentowali naszą młodą  społeczność na gminnych uroczystościach związanych z rocznicą majowej ustawy.

Zdjęcia>>

Młodzi patrioci napisali też wiersze.

"Trzeciego maja"

Amelia Wieczorkiewicz

Nadszedł ten dzień, nadszedł maj,

Chłopi, mieszczanie, szlachta, wolny nasz kraj!

Wszyscy wolni, każdy równy,

Cały nasz naród będzie dumny.

Król dla narodu, konstytucja dla ludu,

Liberum veto zniesiono! Później…

Utrata niepodległości, lata rozbiorów,

Wzniesienia i upadki naszego narodu.

Co rok świętowanie, nie zawsze z łatwością,

Latami wojny, walka z miłością.

A teraz spokojnie, wywieszane flagi,

W ten sposób Polsce hołd oddawali.

Oprócz pamięci, czci, świętowania,

Pomnik Konstytucji 3 maja,

stoi w naszym pięknym Lublinie,

Z pamięci do historii on słynie.

Polskie święto narodowe,

Z tradycją obchodzone.

Cześć i hołd składamy,

Na zawsze zapamiętamy.

„Płacz matki”
Julia Karolina Buczyńska

1791r.

Płakała. Stara Mater Polonia…
Usnęła. Hen! Na morzu martwych,
By wsiąknąć w ziemię. Hen!
Na polach przesiąkniętych krwią jej dzieci, nieznanych.

A szumiał wtedy maj biało-czerwony.
I ktoś jej płaczu wysłuchał.
Ach! W kościele zabiły też dzwony.
Nadal ktoś jej głosu raczył słuchać.

Konstytucja. To jedno słowo
Rozniosło się po miastach.
Każdy wiedział to i owo,
Rozradowała się Mater Polonia

I serce jej urosło i łatwiej jej się oddychało,
Zajaśniała, zapachniała tak jak lato, tak jak wiosna.
Komuś się jej łatwiej „pomagało”,
Ale i wiedziała, że droga do przegranej była prosta.

Powolnym polnym wiatrem,
Poniosły się te wieści…
I niedługo jej serce na nowo miał przeniknąć,
Zdrady miecz boleści.